ویتامین K یک ریز مغذی است که به دلیل نقش کلیدی اش در فرایند لخته شدن خون، به ویژه گاما کربوکسیلاسیون، شناخته می شود. سال هاست تصور می شود که این ویتامین و در نتیجه گاما کربوکسیلاسیون ممکن است در کاهش خطر دیابت نیز نقش داشته باشند.

نتایج چندین مطالعه نشان داد: کاهش مصرف ویتامین K با افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است. با این حال، مکانیسم های بیولوژیکی که نقش محافظتی ویتامین K در برابر دیابت را ثابت کنند، تاکنون ناشناخته باقی مانده اند.

در این مطالعه، تیم تحقیقاتی نشان داد: آنزیم های دخیل در گاما کربوکسیلاسیون و مورد استفاده توسط ویتامین K، به فراوانی در سلول های بتای پانکراس وجود دارند؛ سلول هایی که وظیفه اصلی آنها ترشح انسولین است.

دانشمندان اظهار داشتند: ما پروتئین جدیدی به نام ERGP را شناسایی کرده ایم که نقش مهمی در حفظ سطوح فیزیولوژیکی کلسیم در سلول های بتا دارد و در نتیجه از اختلال در ترشح انسولین جلوگیری می کند.

محققان اضافه کرده اند: یافته های این مطالعه نشان داده اند که ویتامین K می تواند راه های جدیدی را برای پیشگیری از دیابت باز کند و به کاربردهای درمانی جدیدی برای دیابت نوع ۲ منجر شود.

یافته های تحقیقاتی در مجله Cell Reports منتشر شده اند.