به گزارش بهارستان ایران: آذرماه سال گذشته «علیرضا زاکانی» شهردار تهران از جمع آوری معتادان متجاهر در یک بازه زمانی “دو ماهه” خبر داد. با گذشت نزدیک به یک سال از وعده علیرضا زاکانی درباره جمع آوری معتادان متجاهر، همچنان شاهد حضور آنان در سطح شهر هستیم. هرچند حضور و تجمع معتادان متجاهر در محلات مختلف تهران پدیده تازه ای محسوب نمی شود اما جمع آوری آنان تنها در “شصت روز” یادآور شعارها و وعده های مشابهی همچون ساخت “یک میلیون” مسکن در “سال” است که با روی کار آمدن دولت سیزدهم بسیار شنیده شده است.

نگاهی به گذشته بیانگر آن است که تنها ثمره چرخه ناکارآمد و تکراری جمع آوری معتادان متجاهر، حذف موقتی آنها از سطح شهر است. بی توجهی به رویکرد علمی و استفاده از طرحهای ضربتی در حل مسائل مربوط به معتادان متجاهر همواره مورد انتقاد تحلیلگران حوزه اعتیاد بوده است چراکه به باور آنان ترک اعتیاد و بازتوانی معتادان متجاهر پروسه‌ای زمانبر است که با اجرای طرح‌های اینچنینی تنها به پاک کردن صورت مساله منجر خواهد شد. پرواضح است که رفتارها و گفتارهای رسانه ای و نمایشی و اقدامات سلبی فصلی به حل معضل ریشه دار اعتیاد کمکی نخواهد کرد و سخن شهردار تهران را تنها می‌توان همان شوخی خنکی به شمار آورد که برای تلطیف فضا به کار می رود.

زمانبندی ها اشتباه بود

در همین رابطه «ناصر امانی» عضو شورای شهر تهران، می گوید: در مورد زمانبندی اعلام شده پیش بینی می شد که این جریان قابل جمع شدن نیست. ما همان زمان هم عرض کردیم. در حال حاضر بخشی از مناطق مانند منطقه دوازده، منطقه چهارده، مناطق مرکزی و مناطق جنوبی شهر و کلونی ها مانند محله رضویه در منطقه پانزده را به نظر می رسد جمع کرده اند. بنده خودم آنجا رفتم و گزارش آن را تهیه کرده و در صحن شورا خواندم، واقعا جمع کرده بودند و مردم هم رضایت داشتند. ولی این در همه شهر نیست، الان در همه مناطق نه به صورت گسترده بلکه به صورت انفرادی و چندنفره معتادان متجاهر را ملاحظه می کنید.

معتادان متجاهر در زیر درختان لانه کرده بودند

وی در ادامه، اظهار داشت: بنده به برخی مناطقی که گفته بودند جمع کردیم برای بازدید رفتم. به شکل انبوه گذشته نبود اما به صورت پراکنده زیر درختان بوستان های شهر لانه کرده بودند، نمی توان به طور صد در صد ادعا کرد که جمع آوری شده اند. الان حتی در مناطقی که ادعا می شود کامل جمع شده اند، معتادان متجاهر حضور دارند و در بخشی از شهر هم هنوز این عملیات اجرایی نشده و معتادان متجاهر حضور دارند. دوستان ادعا نمی کنند که کاملا جمع کرده اند، اولویت با مناطقی بوده است مثل فرحزاد در منطقه دو، محله رضویه در منطقه پانزده و منطقه دوازده شهر تهران. در بعضی مناطقی که تمرکز کرده بودند گستردگی سابق وجود ندارد. زمانبندی ها اشتباه بود، یک سال گذشته است و چندتا از مناطق شهر تهران که معتادان متجاهر به صورت گسترده حضور داشتند پاکسازی شده ولی امکان حضور دوباره آنان وجود دارد و برمی گردند.

وی تاکید کرد: این بحث با جمع کردن فیزیکی قابل حل شدن نیست. یعنی بازگرداندن معتادان متجاهری که سالها گرفتار این مشکل بودند به این راحتی نیست که شما آنها را جمع کنید و یک دوره چندماهه در مرکزی نگهداری کنید و بعد فکر کنید که پاک شدند و رهایشان کنید. آنها دوباره به چرخه باطل گذشته برمی گردند. این موضوع یک موضوع اجتماعی است و بازتولید دارد. یعنی عواملی در جامعه وجود دارد که آنها را بازتولید می کند. هر روز افراد جدیدی وارد این چرخه می شوند و تا مشکلات اساسی و ریشه ای حل نشود جمع کردن آنها به شکل مسکن و موقت شاید بتواند چهره شهر را از نازیبایی و ناهنجاری خارج کند اما بعداز مدتی برمی‌گردند.

ساماندهی معتادان بی خانمان یک فرایند در جریان است 

در همین رابطه دکتر «سعید نوروزی» با سابقه بیست و پنج سال فعالیت در حوزه درمان اعتیاد به دیده بان ایران می گوید: “جمع آوری” واژه مناسبی نیست و بهتر است بگوییم “ساماندهی”. واژه “جمع‌ ­آوری” بار منفی دارد و برای ذی­روح تحقیرآمیز است. دیگر اینکه در همه­ جای دنیا از واژه معتادان بی­خانمان استفاده می­شود و واژه متجاهر بیشتر بار حقوقی دارد. ساماندهی معتادان بی خانمان و اقدام به نگهداری آنها در مراکز مرتبط ممکن است با یک برنامه به اصطلاح ضربتی امکان­پذیر باشد و البته که نیازمند نیرو، برنامه‌­ریزی، تخصیص مکان نگهداری، بودجه و امکانات لازم است اما بایستی دید در صورت انجام این کار چه نفعی حاصل می­ شود؟

مدیر مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی سیمرغ معتقد است: باوری که پشت تعیین بازه زمانی وجود دارد این است که معتادان بی­خانمان در یک دوره مشخص به مکانهایی برای نگهداری منتقل می­شوند و دیگر در شهر حضور ندارند اما برای اختلال اعتیاد که عودکننده یا برگشت‌­پذیر است بایستی گفت که پس از رهایی از مراکز موصوف و عدم پیگیری درمان­های برازنده دوباره در سطح شهر خواهند بود.

وی گفت: درحقیقت ساماندهی معتادان بی­خانمان یک فرایند در جریان است که برخی خدمات آنها در مراکز درمانی اقامتی ارایه می­‌شود، برخی پس از ترخیص در خیابان ارایه م ی­شود، و برخی از خدمات که شامل قانع‌ سازی و ترغیب به بهبودی است قبل از ساماندهی اجباری در خیابان ارائه می­ شود. پس می­توان گفت که ساماندهی معتادان بی­خانمان یک فرایند است و نه یک اقدام مقطعی. در این میان بایستی حضور برخی از آنها را در خیابان پذیرفت.

معتادان باید درمان‌های اصولی دریافت کنند

وی افزود: ساماندهی معتادان بی­خانمان نیازمند درمان­ هایی است که به تغییر سبک زندگی آنها بپردازند. در حقیقت درمان ­هایی که بتواند یک بازسازی عمیق در آنها به وجود بیاورد جهت­ گیری­ های ذهنی آنها را تغییر دهد، دیدگاه جدیدی در آنها بیافریند و مهمتر از همه مسؤلیت­‌پذیری را در آنها ایجاد و تقویت کند. این موارد پیش گفته نیازمند درمان­های باساختار، طولانی­‌مدت و جامع است.

نوروزی در پایان، اظهار داشت: از طرف دیگر بخش عمده بهبودی پس از ترخیص از مراکز مرتبط ایجاد یا تقویت می‌شود که حفظ دستاوردهای درمانی­ است که در محیط اقامتی به دست آمده است. به نظر می ­رسد این بخش هم در فرایند ساماندهی معتادان بی­ خانمان نیازمند تقویت بیشتر است. در ادامه بایستی گفت که همه معتادان بی­ خانمان هم نیازمند درمان­ های اقامتی نیستند و برخی از آنها نیازمند درمان ­های سرپایی، زیانکاهی و غیره هستند که تقویت و گسترش آنها هم می ­تواند پیامدهای بهبودی این دسته از افراد را نیز افزایش دهد.

منبع: دیده بان ایران

انتهای پیام/